Villeneuve d'Ascq - LaM: Kiefer Fotografie en Tripostal Lille: Collectie Vanhaerents
| Anselm Kiefer, de foto als beginpunt |
De Kiefer-tentoonstelling in Voorlinden scoort hoge bezoekersaantallen (cfr onze reis naar die tentoonstelling in dec 2023).
Maar een eerder ongekend aspect van zijn oeuvre is fotografie.
Het werk van Anselm Kiefer, doortrokken van de verwoeste landschappen uit zijn kinderjaren, richt zich vanaf eind jaren 1960 op een reflectie over de oorsprong van het kwaad en een diepgaande verkenning van de tragische aard van het nazisme, resulterend in een groot aantal acties van Kiefer.
Het belang van de fotografie in de opbouw van Kiefer's werkwijze is een essentieel gegeven. Dit zien we al in zijn vroegste werk, rond 1969, met foto's van de louteringsrites die hij uitvoert, waarin hij, gekleed in het uniform van zijn vader, die officier van de Wehrmacht was, de nazigroet brengt op verschillende symbolische plaatsen in Italië, Zwitserland en Zuid-Frankrijk.
Ook in de honderden unieke boeken die hij vervaardigt maakt hij gebruik van geplakte, beschilderde, doorgestreepte, verbrande, bekrabbelde, vuilgemaakte, als het ware 'gewrochte' foto's. Wie vandaag de dag zijn atelier bij Parijs binnenstapt, begrijpt onmiddellijk welke beslissende plaats dit medium inneemt in het denken en in de omgeving van Anselm Kiefer. De foto is overal: in stalen lijsten aan de muren, of op de grond wachtend om gebruikt te worden.
Om het belang van de foto in Kiefer's werk te laten zien combineert de expositie twee gezichtspunten. Allereerst bieden deze inzicht in de ontwikkeling van zijn werk, van de eerste foto's uit de jaren zestig tot nu, waarin deze geleidelijk een schaalvergroting doormaken en qua afmetingen, aantal en onderwerpen met zijn schilderijen rivaliseren. En tegelijkertijd zet het parcours van de expositie, in acht secties, een aantal belangrijke hoofdstukken van zijn gedachtegang uiteen.
Info tentoonstelling: klik hier
| Collectie Vanhaerents in Tripostal LILLE |
Deze tentoonstelling past in een dynamiek die begon in 2007 met de Pinault Collection (Passage du Temps), in 2009 met de Saatchi Gallery (The Silk Road) en in 2011 met het Centre National des Arts Plastiques (Collector), in 2013 ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van de carrière van galeriehouder Emmanuel Perrotin (Happy Birthday, Galerie Perrotin 25 ans), in 2014 rond 18 Vlaamse privéverzamelaars (Passions Secrètes, Collections privées flamandes), vervolgens in 2017 ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van het Centre Pompidou (Performance! ), in 2021 met het Design Museum Gent (Colors, etc.) en tenslotte in 2022 met de Fondation Cartier pour l'art Contemporain in het kader van Utopia (Les Vivants).
Deze tentoonstellingen hebben de grootste namen van de internationale scene en opkomende creatie samengebracht. Ze vertellen de verhalen en passies van de uitgenodigde verzamelaars en confronteren ons met de vragen en opstanden die de wereld inspireert.
De Vanhaerents Art Collection is een van de grootste privéverzamelingen van hedendaagse kunst in België. Geïnspireerd door het gelijknamige lied van Jean-Jacques Goldman uit 1982, resoneert "J'irai au bout de mes rêves" (Ik zal mijn dromen volgen) voor Walter Vanhaerents als een dagelijks risico en engagement.
De tentoonstelling Au bout de mes rêves, ingericht op de drie verdiepingen van de Tripostal, wil in het beeld van deze collectie sterk en geëngageerd zijn, maar ook vol licht en verwondering, in deze grijze tijden. Waar dromen zijn, is hoop op verandering of een nieuw begin. Hier is de droom van een in 50 jaar met passie opgebouwde collectie werkelijkheid geworden.